'As a writer, words are your paint. Use all the colors.' - Rhys Alexander




De droom van elke vrouw

Wij vrouwen kunnen niet zonder, en de man van anno 2010 vaak ook niet meer.
Als klein meisje zochten we naar wat haarelastiekjes en wat speldjes om erin te doen. Dit deden we, zodat we een reden hadden om het te dragen. Er zaten tenslotte ‘belangrijke’ dingen in.
Toen je iets ouder werd, stopte je er een kleurboekje in en wat potloden. Waarschijnlijk was deze al ietsjes groter dan je vorige. En zo, begon je tassencollectie.
Elk jaar wel een ander tasje, misschien wel meerdere nieuwe tasjes per jaar, omdat je steeds meer mee wilde nemen.
Tegenwoordig zit er niet meer een kleurboekje met wat potloden in of een paar haarelastiekjes. Nee, tegenwoordig nam je andere dingen mee, serieuze dingen. Je mobiel bijvoorbeeld, en een vijl en je portemonnee en alle andere dingen die we tegenwoordig allemaal meeslepen.
En naast al je ‘gewone’ tassen, (voor de jongens: Durf nooit, maar dan ook nooit, te beweren dat een tas van een meisje gewoon is! Regel nummer één! Dan kwets je ze!) heb je natuurlijk ook nog een rugzak voor school, een eventuele reistas die over veel vakjes beschikt, heel veel vakjes. Natuurlijk kunnen een gymtas en een zwemtas niet ontbreken in dit rijtje. O, bijna vergeten, de clutch. Een klassieker, die ook zeker niet mag ontbreken!
Naast al deze ‘noodzakelijke’ tassen (ja alle bovenstaande tassen behoren tot de categorie noodzakelijk) hebben we natuurlijk ook nog ‘gewone’ tassen. Denk aan de handige schoudertas, of je handtas, of de verkleinde versie van je schoudertas, of de vergrote en misschien wel gewoon dezelfde schoudertas, maar dan in een andere kleur. Kan ook nog. En niet te vergeten, die ene tas waar precies een schrijfboekje, mobiel en make-uptasje inpast.
Kortom, voor een vrouw is het gewoon nodig om veel tassen te hebben. Iedere tas is nu eenmaal uniek. En in iedere tas kan je wel wat anders stoppen.
Daarom, is het heel belangrijk, willen we niet nog eens blut raken aan onze tassen verslaving, moet de modebranche met een nieuwe tas komen. Een tas die je kunt uit- en inklappen en die je normaal, maar ook binnenstebuiten (en dus in eenandere kleur) ook kunt dragen. Een tas die je kan vergroten en verkleinen naar eigen inzicht. Dan hoef je geen hele planken vrij te houden voor je tassen, hooguit nog één plank!

Geschreven op 09-10-2010

7 Tips voor blonde momenten

Soms heb je zomaar ineens een blonde aanval. Voor de niet blonde onder ons, dat is zo’n aanval waarbij een blond persoon allemaal rare dingen uitkraamt.
Jullie kennen ook allemaal wel van die, flauwe, moppen over blondjes. Zoals: Hoe noem je een dom blondje met meer dan één hersencel? Zwanger… Of: Waarom gaat een dom blondje altijd zachtjes lopend naar haar medicijnkastje? Omdat ze bang is dat ze anders de slaappillen wakker maakt.
En bij sommige blondjes, zoals ik, lijkt het wel alsof ze een doorlopende aanval van blondheid hebben. Heel vervelend soms… Daarom nu 7 tips voor blonde momenten!

(Bron: WeHeartIt.com

1. Verf je haren meteen bruin! (of zwart, rood, paars, blauw, maakt niet uit! Zolang het maar geen andere kleur blond is!)
2. Verstop jezelf of sluit jezelf op op de wc al je merkt dat er een blond moment aankomt.
3. Zorg dat er heel veel, nog blondere blondjes bij jou in de klas zitten. Hierdoor val jij minder op!
4. Geef zo min mogelijk antwoord als een leraar iets vraagt. Zo voorkom je een blond andwoord.
5. Wees slim! Of doe ten minste alsof. Zorg ervoor dat je, voor de verandering, eens een antwoord is. Zo lijk je tenminste slim.
6. Zorg dat je altijd goed overschrijft van bijvoorbeeld een brunette. Wees dan ook niet zo blond om ook zijn of haar naam mee over te schrijven!
7. Zet een bril op! De eerste indruk die mensen dan van je krijgen is dat je slim bent. Let op: lenzen helpen niet!

Geschreven op 16-09-2011

7 Tips met scoubidoutouwtjes

Laatst was ik aan het opruimen en kwam ik een hele doos vol scoubidoutouwtjes tegen. Je weet wel die plastic slierten waaraan je een paar (inmiddels zo’n vijf a zes jaar denk ik) jaar geleden verslaafd was. Elk moment van de dag zat je te knopen, rond of vierkant, met twee, vier, zes of zelfs acht touwtjes. Sommige mensen knoopte niet alleen gewoon sliertjes, maar ook muizen, olifanten en katten en de echte creatievelingen knoopte ik weet niet wat voor een bijzondere dingen. Maar wie heeft ooit gezegd dat we er alleen maar mee mochten kopen? Ik geloof niemand, dus waarom doen we er niet andere dingen mee. Aangezien ik er nog heel veel heb liggen en er niet meer mee ga knopen, en ik denk niet dat ik de enige ben, heb ik 7 tips voor mogelijke dingen die je ermee kunt doen.

(Bron)
1. Naast creatieve slierten ermee te maken die je eigenlijk nergens voor gebruikt kun je natuurlijk ook sieraden knopen, een leuke, felgekleurde armband vrolijkt zo je misschien wel saaie outfit op!

2. Wil je een uniek douchegordijn? Ook weer geen probleem! Je knoopt een paar draadjes aan elkaar zodat je een sliert van ongeveer twee meter krijgt, dit doe je een stuk of 50 keer (ligt eraan hoe lang het douchegordijn moet zijn). Je koopt een plank of iets waar je de draadjes aan op kan hangen en klaar ben je. Doordat de draadjes van plastic zijn kunnen ze tegen water en zijn ze makkelijk schoon te maken.

3. Heb je niet genoeg touwtjes voor een heel douchegordijn en heb je wel een hond? Dan knoop je een paar leuke touwtjes aan elkaar en voila, je hebt een honden uitlaatriem in dezelfde kleuren als jou outfit!

4. Je kunt natuurlijk ook een lasso knopen en deze gebruiken bij het vangen van een leuke jongen!

5. Als je helemaal into schoubidouen bent dan kun je natuurlijk ook om een pen heen scoubidouen, en om je gum. Je schriften beplakken met de touwtjes en een hele etui knopen waar je je geschoubidoude pennen in kan stoppen. Als je nu niet unieke schoolspullen hebt…

6. Als iemand jarig is (of jij zelf) kun je bij gebrek en feest slingers touwtjes in allerlei kleuren ophangen, gewoon kris kras door de helekamer, gezellig toch?

7. Is het een lekker zonnige dag en is je moeder veel aan het wassen? Zo veel dat ze niet eens is alle natte kleren kwijt kan? Dan heb jij met je scoubidoetouwtjes de oplossing! Knoop ze aan elkaar en maak een mega lange waslijn die door het hele huis hangt.

Geschreven op 07-10-2011

Koude Handen - Epiloog (8/8)

VermistVolgens onze bronnen wordt sinds gisteren Liz Hartwick (22) vermist. Men heeft zaterdag voor het laatst van haar vernomen toen zij uit het dorpje Ampvire plande te vertrekken. Ze logeerde met vrienden in de buurt, maar ook zij hebben geen idee over haar locatie en welbevinden, aangezien H. solo was vertrokken. Liz H. is de laatste uit een lange rij personen die rond Ampvire vermist zijn. Zo verdween zes jaar geleden nog Jade Grissem, hoewel sommigen claimen haar gezien te hebben in de omgeving van hetzelfde dorpje in het gezelschap van een knappe jongeman. Zij is echter net als Liz H. en alle anderen nog niet gevonden, tot wanhoop van hun zoekende families. Wanneer u inlichtingen heeft over een van deze vrouwen, bel 0909-8845

Geschreven in augustus 2010

Koude Handen - Hoofdstuk 3.2 (7/8)

‘Een date. Met jou. Vanavond. Dat wil ik wel.’ antwoordde ik en ik gaf hem een knipoog.
Een siddering ging door mijn lijf. Zijn handen voelden koud aan toen ze zich om mijn hand sloten, maar desondanks heel veilig. De schemering was gevallen en de hitte begon af te nemen. Ian en ik liepen over het strand. Een beetje beschut achter het hoge gras gingen we zitten. Zijn koele lippen vonden zachtjes de mijne. Eerst zacht en daarna steeds harder. Zijn vingertoppen streken over mijn gezicht en lieten een spoortje van kippenvel achter. Ergens achter in mijn hoofd begon een alarmbel te rinkelen. Dit was fout. Een mens kon toch niet zo perfect zijn? En toch ook niet zo aanvoelen? Maar mijn hart won het van mijn verstand en ik negeerde de alarmbel. Ian werd steeds wilder alsof hij gek werd van verlangen. Zijn kussen werden heviger en voor ik het wist lag ik op mijn rug in het zand en hij ernaast. Zijn lippen vonden voorzichtig een weg naar beneden. Zijn tanden krasten over mijn hals. Zijn lippen opende zich een beetje en ik voelde zijn hoektanden in mijn hals prikken. ‘Ik wil jou. Voor altijd.’ fluisterde hij. Ik kreeg kippenvel. Hij klemde zijn lippen stevig om mijn hals. Ik besefte gelijk wat er gebeurde, maar kon niks meer doen. Een scherpe steek ging door mijn hals. En toen werd ik opgeslokt door de duisternis.

Geschreven in augustus 2010