Zuchtend denk ik voor de zoveelste keer deze dag aan hem. Hij is zo mooi en hij kan zo veel. Ik begin helemaal te zwijmelen als ik aan hem denk. Sam, zoals ik hem vaak liefkozend noem.
Toen ik hem de eerste keer zag was het meteen al raak. Door Sam geloof ik in liefde op het eerste gezicht. Meteen wist ik dat hij van mij zou worden. Of hij het nou wilde of niet.
Als ik alleen al aan hem denk krijg ik het warm. Liefkozend pak ik zijn foto. Wat staat hij er toch schitterend op. Hij is smal en lang, misschien een beetje te lang, maar ach, daar kan ik wel mee leven. Op de foto staat hij helemaal gehuld in het zwart met zilver. Hij ziet er gewoon geweldig uit! Ik zucht, over een paar maanden zal hij niet meer van mijn zijde wijken, dat weet ik zeker!
Helaas zal ik nog even moeten wachten. Over een paar maanden heb ik genoeg gespaard om hem te krijgen. Maar als ik eraan denk wat Sam allemaal kan, dan heb ik dat er wel voor over. Binnenkort zal Sam de mijne zijn.
Misschien willen mijn ouders ook nog wat bijdragen voor hem.
Voordat ik het aan hun ga vragen strijk ik nog een keer over zijn foto. Mijn Sam. Mijn mooie Sam.
Ik ren naar beneden om de foto te laten zien aan mijn ouders. Maar die antwoorden met een botte nee.
Teleurgesteld loop ik terug naar mijn kamer met zijn foto in mijn hand.
Ik ga nog eens naar de site waar hij opstaat en begin met foto’s te kijken, en reacties te lezen. Zoveel mensen vinden hem mooi, en zoveel mensen, vooral meisjes, willen hem hebben. Hopelijk ben ik degene die zich de gelukkige mag noemen.
Ik scroll naar de bovenkant van de site. Daar staat dat ie bijna alles kan wat een computer ook kan, waarschijnlijk is ie daarom zo duur. Ik werp nog een blik op mijn toekomstige Samsung Omnia Qwerty, oftewel Sam.
Over een paar maanden kan ik hem kopen. Dan heb ik vast en zeker genoeg gespaard en misschien is hij dan ook nog in prijs gezakt. Hij moet dus nog maar even wachten voordat ik hem wil. Want dit is te duur.
Geschreven op 10-02-2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten