Wij vrouwen kunnen niet zonder, en de man van anno 2010 vaak ook niet meer.
Als klein meisje zochten we naar wat haarelastiekjes en wat speldjes om erin te doen. Dit deden we, zodat we een reden hadden om het te dragen. Er zaten tenslotte ‘belangrijke’ dingen in.
Toen je iets ouder werd, stopte je er een kleurboekje in en wat potloden. Waarschijnlijk was deze al ietsjes groter dan je vorige. En zo, begon je tassencollectie.
Elk jaar wel een ander tasje, misschien wel meerdere nieuwe tasjes per jaar, omdat je steeds meer mee wilde nemen.
Tegenwoordig zit er niet meer een kleurboekje met wat potloden in of een paar haarelastiekjes. Nee, tegenwoordig nam je andere dingen mee, serieuze dingen. Je mobiel bijvoorbeeld, en een vijl en je portemonnee en alle andere dingen die we tegenwoordig allemaal meeslepen.
En naast al je ‘gewone’ tassen, (voor de jongens: Durf nooit, maar dan ook nooit, te beweren dat een tas van een meisje gewoon is! Regel nummer één! Dan kwets je ze!) heb je natuurlijk ook nog een rugzak voor school, een eventuele reistas die over veel vakjes beschikt, heel veel vakjes. Natuurlijk kunnen een gymtas en een zwemtas niet ontbreken in dit rijtje. O, bijna vergeten, de clutch. Een klassieker, die ook zeker niet mag ontbreken!
Naast al deze ‘noodzakelijke’ tassen (ja alle bovenstaande tassen behoren tot de categorie noodzakelijk) hebben we natuurlijk ook nog ‘gewone’ tassen. Denk aan de handige schoudertas, of je handtas, of de verkleinde versie van je schoudertas, of de vergrote en misschien wel gewoon dezelfde schoudertas, maar dan in een andere kleur. Kan ook nog. En niet te vergeten, die ene tas waar precies een schrijfboekje, mobiel en make-uptasje inpast.
Kortom, voor een vrouw is het gewoon nodig om veel tassen te hebben. Iedere tas is nu eenmaal uniek. En in iedere tas kan je wel wat anders stoppen.
Daarom, is het heel belangrijk, willen we niet nog eens blut raken aan onze tassen verslaving, moet de modebranche met een nieuwe tas komen. Een tas die je kunt uit- en inklappen en die je normaal, maar ook binnenstebuiten (en dus in eenandere kleur) ook kunt dragen. Een tas die je kan vergroten en verkleinen naar eigen inzicht. Dan hoef je geen hele planken vrij te houden voor je tassen, hooguit nog één plank!
Geschreven op 09-10-2010
Heel veel mensen hebben een goudvis, ik ook. En persoonlijk vind ik die vis maar gek. Hij zwemt op zijn kop en blijft alleen maar rondjes zwemmen (oke dat heeft ook misschien te maken met zijn twee seconden geheugen. Maar zou die daardoor vierkantjes zwemmen als zijn kom vierkant was?)
Maar het valt me ook op dat de baasjes van de goudvissen gek zijn, wel prettig gestoord gek.
Zo vertelde laatst een vriendin van mij over de huisdieren die zij allemaal al heeft gehad, waaronder goudvissen. Doodleuk vertelde ze dat de goudvis was gestorven aan longontsteking.
Ze stond wel even raar te kijken toen wij haar vertelde dat vissen geen longen hebben maar kieuwen, het zijn geen zoogdieren, duh. (ze heeft zeker geslapen onder de slaap verwekende biologie lessen die we gehad hebben). Dus longontsteking was onmogelijk.
Haar andere goudvis was gestorven aan overgewicht. Dit gebeurde nadat ze haar vis alvast voor de komende twee weken voer had gegeven. En verwachte dat ie wel zo slim zou zijn om dat niet in één keer op te eten maar in delen (wat verwacht je allemaal van een vis die maar een twee seconden geheugen heeft?!)
Sindsdien leek het haar beter om geen vissen meer als huisdier te hebben.
Een ander prettig gestoord toekomstig goudvis baasje, heeft bedacht om haar toekomstige goudvis Duif te noemen. Juist omdat hij een vis is. Dat is net zoiets als je parkiet Haai noemen, toch?
Niet dat ik zo’n gewoon goudvissen baasje ben, nee, ik ben ook een ‘prettig gestoorde’. Zo heb ik nog steeds een discussie over de naam van de goudvis. Ik wil dat hij (of zij) Jip of Janneke heet (net zoals al zijn voorgangers. Ik hou nou eenmaal van tradities, nou en?) Maar mijn ene broertje wil dat ie Bliksem McQueen heet of The King (vernoemd naar personages uit de film ‘Cars’). Terwijl mijn andere broertje hem liever als Pichacu zou zien.
Ach ja, prettig gestoorde baasjes en gekke goudvissen, daar hebben we er nu eenmaal veel van. En je kunt er maar twee dingen tegen doen. Alle goudvissen uit de verkoop halen of alle baasjes opsluiten ;)Maar het valt me ook op dat de baasjes van de goudvissen gek zijn, wel prettig gestoord gek.
Zo vertelde laatst een vriendin van mij over de huisdieren die zij allemaal al heeft gehad, waaronder goudvissen. Doodleuk vertelde ze dat de goudvis was gestorven aan longontsteking.
Ze stond wel even raar te kijken toen wij haar vertelde dat vissen geen longen hebben maar kieuwen, het zijn geen zoogdieren, duh. (ze heeft zeker geslapen onder de slaap verwekende biologie lessen die we gehad hebben). Dus longontsteking was onmogelijk.
Haar andere goudvis was gestorven aan overgewicht. Dit gebeurde nadat ze haar vis alvast voor de komende twee weken voer had gegeven. En verwachte dat ie wel zo slim zou zijn om dat niet in één keer op te eten maar in delen (wat verwacht je allemaal van een vis die maar een twee seconden geheugen heeft?!)
Sindsdien leek het haar beter om geen vissen meer als huisdier te hebben.
Een ander prettig gestoord toekomstig goudvis baasje, heeft bedacht om haar toekomstige goudvis Duif te noemen. Juist omdat hij een vis is. Dat is net zoiets als je parkiet Haai noemen, toch?
Niet dat ik zo’n gewoon goudvissen baasje ben, nee, ik ben ook een ‘prettig gestoorde’. Zo heb ik nog steeds een discussie over de naam van de goudvis. Ik wil dat hij (of zij) Jip of Janneke heet (net zoals al zijn voorgangers. Ik hou nou eenmaal van tradities, nou en?) Maar mijn ene broertje wil dat ie Bliksem McQueen heet of The King (vernoemd naar personages uit de film ‘Cars’). Terwijl mijn andere broertje hem liever als Pichacu zou zien.
Geschreven op 02-06-2010