'As a writer, words are your paint. Use all the colors.' - Rhys Alexander




Maskers

Met maskers bedoel ik niet de maskers die worden gedragen met carnaval. Of de Venetiaanse maskers (die overigens wel heel erg mooi zijn!) Maar ik bedoel de maskers die sommige onder ons elke dag op hebben.
Voor degene die niet snappen wat ik bedoel. Ik bedoel mensen die zich anders voordoen dan hoe ze in werkelijkheid zijn. Mensen die zich voordoen als meerdere personen. Mensen die maskers dragen.
Thuis dragen ze het ‘lieve en gehoorzame’ masker. Op school en in de klas een ander maskers. Bij de ene vriend weer een ander masker en bij weer een andere vriend wéér een ander masker. Als je dan samen bent met die twee vrienden dan heb je weer een ander masker nodig omdat die andere twee maskers niet samen gaan.
Maar waarom? Waarom heb je overal een, ander, masker nodig? Waarom kun je niet gewoon geen maskers dragen? Waarom kun je niet gewoon jezelf zijn?
Als je jezelf bent zullen de mensen je ook nog accepteren. Daarvoor hoef je geen maskers te dragen.
Wat maakt het uit dat niet iedereen je aardig vindt? Dat je het niet met iedereen even goed kan vinden? Wat maakt het uit dat de een jou aardiger vind dan de ander? Soms moet je gewoon accepteren dat niet iedereen jou even aardig vindt. En zou je daarom dan een masker moeten dragen? Ik vind van niet.
Wees trots op wie jij bent. Jij bent uniek in jou soort. Er is er maar één van jou. En dat moet je zo houden. Je moet niet de zoveelste kloon worden. Ze moeten jou gewoon accepteren hoe je bent. En als ze dat niet doen, dan hebben ze pech en dan weet je dat het niet je echte vrienden zijn.


Geschreven op 22-05-2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten